'മനസ്സി'ന്റെ തെക്കെ അറ്റത്ത്...
'ജീവിത'മെന്ന വൃക്ഷത്തിന്റെ
'അനുഭ'വമെന്ന ചില്ലകൾ കൊണ്ട്,
ഞാനൊരു ചിതയൊരുക്കി...
നാളിതു വരെയുള്ള 'സ്വപ്നങ്ങളും',
'മോഹങ്ങളും', 'ആഗ്രഹങ്ങളും','ഇഷ്ടങ്ങളും' അതിലടുക്കി...
'കണ്ണീരു 'കൊണ്ട് 'പുണ്യാഹം' തളിച്ചു...
കയ്യിലവശേഷിച്ച 'നിരാശ 'കൊണ്ട്
തീ കൊളുത്തി...
ചിത കത്തിയമർന്നപ്പോൾ
'മൗന' മെന്ന ചിതാഭസ്മമെടുത്ത്
'ആത്മ നിന്ദ'യുടെ പുഴയിലൊഴുക്കി..
ഹാ ഇപ്പോൾ
എന്തൊരാനന്ദം.....!!
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ