ചുവന്ന പ്രണയം

എന്റെ  ഗുൽ മോഹർ..
നീയെപ്പോഴാണ്...
എന്നിൽ ചുവന്നിറങ്ങിയത്‌..
എനിക്കറിയില്ല ,
എപ്പോഴാണ് ഞാൻ നിന്റെ ,
ചുവപ്പിൽ ഭ്രമിച്ചലിഞ്ഞതെന്ന്...
അസ്ഥിയുരുക്കുന്ന വേനലിൽ..
നീ തണലും,തണുപ്പും..പിന്നെ
കണ്ണിനു കുളിർമ്മയും
നല്കിയതിനാലാവാം...
അല്ലെന്കിൽ
എന്റെ ഹൃദയത്തിൽ തപിക്കുന്ന,
വ്യഥക്കു നിന്റെ നിറമുള്ളതിനാലാവാം..
നിന്നെ സ്നേഹിച്ചു പോയി...
പക്ഷേ...എന്റെ
പഴകി തുടങ്ങിയ ഓർമ്മകളുടെ
ഭാണ്ഡത്തിലിന്ന്...പുറത്തേക്കു വമിക്കുന്നത്
നിന്റെ യവ്വനത്തിന്റെ ഗന്ധമല്ല..
മറിച്ച്,നിന്റെ അവസാനപൂവും
ഇറുന്നു വീണ്..മണ്ണിൽ വീണരഞ്ഞു
ചേർന്ന ദുർഗന്ധമാണ്....
എന്കിലും...
ചുവന്ന പ്രണയമേ...
എന്റെ ഹൃത്തിലെ ചുവന്ന തുടിപ്പ്
നിലക്കും വരെ..
നീയുമെൻ ഹൃത്തിൽ നിറഞ്ഞു
നില്ക്കും.....